|
|
POD GOŁYM NIEBEM - Outdoors 2009
Pod gołym niebem - Outdoors 2008
Projekt "POD GOŁYM NIEBEM / OUTDOORS - z Teatrem IOTA wśród małych ojczyzn Europy" realizujemy w latach 2008-2010 wędrując z prezentacjami teatralnymi po krajach Unii Eoropejskiej. W roku 2009 podróż artystyczna obejmuje kraje: Polska, Niemcy, Holandia, Belgia, Luksemburg, Francja, Hiszpania, Portugalia, Szwajcaria
w dniach 27 sierpnia - 05 października
Będziemy wędrować po niewielkich miejscowościach, prezentować spektakle dla ludzi żyjących z dala od industrialnego zgiełku, dla ludzi, których życie nie jest ujęte harmonogramem jakiegoś wyścigu, lecz sensem wiekami wypracowanych wartości, które trafnie symbolizują znane
(choć czasem zapominane) pytania:
|
 |
|
--- Outdoors 2008
03 sierpień - 14 wrzesień 2008
--- Outdoors 2009
27 sierpień - 05 październik
--- Outdoors 2010
1 wrzesień - 8 październik |
SKĄD PRZYSZLIŚMY? KIM JESTEŚMY? DOKĄD IDZIEMY?
Pragniemy spotykać się z ludźmi, dla których dziedzictwo kulturowe nie jest hasłem podręcznikowym czy medialnym, bo żyją oddychając na co dzień rodzimym powietrzem, bo stąpają po ziemi, która jest ich ziemią, bo rozmawiają i pracują z ludźmi, z którymi mają kontakt interpersonalny - żyją w swoim ekosystemie kulturowym.
Po latach pracy i życia w aglomeracjach wielkomiejskich (w tym także wizytach prywatnych i zawodowych w różnych światowych centrach) żyjemy obecnie, z wyboru, w małej miejscowości:
wsi Radzie leżącej na Mazurach, w krainie naszego dzieciństwa. Wiemy już, że centrum świata mieści się w nas samych, o tym też wędrując po Europie chcemy rozmawiać: przede wszystkim naszymi spektaklami.
Wędrówka teatralna OUTDOORS 2009 będzie także relacjonowana, jak w roku ubiegłym,
na 2 blogach internetowych, dokumentowana w zapisach cyfrowych CD i DVD.
Info o spektaklu "POD GOŁYM NIEBEM"
Żywot człowieka ujęty klamrą "z prochu w proch" wędrówka od narodzin do śmierci, rzecz o każdym z nas, czyli wersja tego, co kulturowo z niemiecka nazywamy JEDERMANN czy z angielska EVERYMAN.
Ze środków aktorskich najwięcej jest w tym spektaklu pantomimy pozwala to przedstawić historię człowieka w uniwersalnym języku, jakim jest gest, jakim jest ciało aktora zmieniające swój wyraz poprzez ruch mięśni i stawów, prowadzone myślą i emocją aktora. Słowo pojawia się wyimkowo zderzane z zamarłym nieruchomo ciałem wykonawcy. Te chwilowe zatrzymania ruchu są cezurami dzielącymi przedstawianą historię życia - tworzą puenty poszczególnych jego etapów, aż po znieruchomienie ostatnie, które domaga się też ostatniego słowa, a może pierwszego? To co przynosi Koniec daje też najczęściej Początek... Cały tekst:
"Jestem,
Stąpam po ziemi, Niedługo będę mówił "chodzę po ziemi",
Ale na razie stąpam i jest to najważniejsze z wszystkiego co robię;
Nie najprzyjemniejsze, czego dowodzą liczne sińce, ale najważniejsze,
Jestem, stąpam i z każdą chwilą widzę ziemię bardziej z góry,
Nawet od czasu do czasu próbuję się oderwać,
Bezskutecznie, bo za każdym razem dostaję ziemią w twarz, najczęściej w czoło,
I choć to boli próby oderwania się od ziemi ponawiam, nie wiem czemu,
Bo przecież samo stąpanie dumą mnie rozpiera aż nadto.
Jestem, ciekawe, skąd się wziąłem; wyjaśnienia, które otrzymuję nie zadowalają mnie
Później to przemyślę. .
Jak ten czas leci...stąpam, chodzę, biegnę, pędzę i próbuję się oderwać;
już wiem, że nie można się oderwać, mimo to wciąż próbuję,
To już nie boli, to jest skok, to jest lot, to jest...piękne i smutne,
Bo zawsze wracam do punktu wyjścia;
I znów próbuję, i znów, dlaczego?
Czy jest jakiś nieznany mi zamiar w tym, abym próbował?
Co to takiego ten ZAMIAR? Kto ma ten ZAMIAR?
Nieraz przywieram do ziemi i nasłuchuję - Nikt, nic...
Kto? Co? Ziemia Kogo? Czego? Ziemi Komu? Czemu? Ziemi
Ziemię Ziemią O ziemi Ziemio !
Kim jestem, że nie wiem "CO", że nie wiem "KTO" - Później to przemyślę
Jak ten czas leci
Przypadam do ziemi,
Matko Ziemio...Ziemio Potu i Znoju...Ziemio Karmicielko...
Ziemio Głodnych i Sytych...Ziemio Skarbie Przodków i Potomnych...
Ziemio Moja Nigdy Twoja...Ziemio od Której nie można się Oderwać...
Ziemio Moje Ty Wszystko
Jakie słowa i czyny można jeszcze na kogoś włożyć
Jak ubranie odświętne...Jak kamień na szyję
Ciekawe, do czego jeszcze człowieka można użyć - Później to przemyślę
Jak ten czas leci, a ja wciąż zmierzam i zmierzam,
O oderwaniu się od ziemi mowy być nie może,
Wciąż jednak zmierzam, obieram kierunek i zmierzam, a gdy kierunek znika lub
Traci wyrazistość, co na jedno wychodzi, obieram nowy kierunek;
Tak wiele kierunków, tak wiele światów, a wystarcza na nie jedna znikomość.
Nic to, dalej zmierzam. Czemu? Dokąd?
Później to przemyślę
Jak ten czas leci oderwałem się!
Jednak oderwałem się.
Wreszcie jakiś zamiar, i to rodzące się przeczucie kierunku
Nie wiem, kiedy to przemyślę...Później"
Harmonogram wędrówki teatralnej "POD GOŁYM NIEBEM - OUTDOORS" w 2009r.:
|
